Onlangs liep ik er weer eens tegenaan: een tegenpartij die bij een incassoprocedure de aangetekende niet aanvaardt. Waarschijnlijk doet men dat om een verweer te kunnen voeren door te zeggen dat de inhoud onbekend was en het dus niet verwijtbaar is dat er niet naar gehandeld is.
Het is al een vrij oud arrest van de Hoge Raad (9 juli 2010) dat hiermee korte metten heeft gemaakt. Maar misschien is het toch goed om het weer even naar boven te halen, mocht je de illusie als ontvanger van een aangetekende brief nog koesteren.
Volgens het Nederlands recht heeft een verklaring pas werking op het moment dat de verklaring de geadresseerde heeft bereikt, of als de verklaring de geadresseerde niet of niet tijdig heeft bereikt, maar dit (kort gezegd) door omstandigheden voor risico van de geadresseerde moet komen.
Het is niet nodig dat de ontvanger vervolgens ook daadwerkelijk van de inhoud van de verklaring kennis heeft genomen.
De Hoge Raad heeft in haar arrest bevestigd dat als de geadresseerde een aangetekende brief niet ophaalt nadat die (aantoonbaar) door de postbode is aangeboden, de in de aangetekende brief opgenomen verklaring toch gewoon werking heeft. Het komt namelijk voor rekening en risico van de geadresseerde dat deze de tevergeefs aangeboden brief niet op het postkantoor ophaalt.
Alle nieuwsberichten zien? Kijk op het nieuwsoverzicht.